Sekswerk

De term sekswerker verwijst naar volwassenen die toestemmen om zonder dwang seksuele diensten uit te wisselen tegen een bepaalde vorm van betaling. Sekswerk houdt geen geweld en dwang in, dat is een strafbaar feit. Zo is ook mensenhandel een zware schending van mensenrechten dat aangepakt moet worden en waarbij slachtoffers bescherming moeten krijgen.

In de diverse groep van personen die LGBTI+ zijn, zijn er altijd al personen geweest die sekswerker zijn. Daar zijn vele redenen voor die gaan van persoonlijke motivatie tot structurele uitsluiting. Ook discriminatie, pestgedrag, afwijzing door familie en vrienden en beperkte jobmogelijkheden zijn factoren die mensen die LGBTI zijn in de richting van sekswerk kunnen duwen.

Binnen de LGBTI+ beweging zijn verschillende verenigingen actief rond sekswerk. UTSOPI bestaat sinds 2015 en is als enige in haar soort een sekswerkersbeweging voor en door sekswerkers. Boysproject maakt in Antwerpen deel uit van het CAW en is een sociale organisatie voor mannelijke en transgender sekswerkers. Niet alleen vanuit bewegings- maar ook vanuit beleidswerk volgt çavaria de discussies rond sekswerk op.

In 2018 besliste de Europese koepel van holebi-, transgender- en intersekseorganisaties, ILGA-Europe, een nieuw beleid op te nemen rond LGBTI sekswerk, die gebaseerd was op eerdere workshops door en met sekswerkers in de Europese beweging[1]. Wereldwijd sluit de LGBTI-beweging zich hierbij aan. In 2019 riep Ilga World op:

By approving this resolution, our global LGBTI family is saying loud and clear that addressing violence, criminalisation and human rights violations against LGBTI and all sex workers must be a priority for our movement. LGBTI sex workers are an integral part of our communities and movements, and have shaped key moments in queer history: we must listen to their voices, stand by their side and continue our fight towards social justice for all.[2]

In 2019 besliste çavaria, onder meer in overleg met UTSOPI, om het beleid en standpunt van ILGA-Europe over te nemen. Met dit beleid zetten we de mensenrechten van LGBTI sekswerkers centraal.

Drie belangrijke punten komen in het beleid aan bod:

1. Strijden tegen de structurele discriminatie en sociale uitsluiting van personen die LGBTI zijn.

Het is belangrijk dat economische, sociale en culturele rechten van alle personen gegarandeerd worden.  Dit moet vermijden dat sekswerk als enige weg gezien wordt om te overleven. Personen moeten uit eigen wil kunnen kiezen of en wanneer er mee te stoppen. Maatregelen die genomen moeten worden gaan van het creëren van een veilige schoolomgeving tot de strijd tegen discriminatie in alle levensdomeinen,…

2. Oproepen tot decriminalisering als een hoeksteen voor de bescherming van de mensenrechten van sekswerkers.

Decriminalisering van sekswerk is essentieel om de mensenrechten van sekswerkers te kunnen verzekeren. Het zorgt voor een betere juridische bescherming (bv. tegen geweld), zonder dat sekswerkers zelf voor vervolging moeten vrezen. Het zorgt voor een erkenning van sekswerk als werk, waardoor veilige werkomstandigheden kunnen verzekerd worden, net als een goede sociale bescherming en een betere toegang tot sociale en gezondheidsvoorzieningen. Het draagt bij aan het verminderen van het stigma en duwt sekswerkers niet in de schaduw.

In België zelf zit sekswerk in een grijze zone, waarbij het werk zelf niet verboden is, maar professionele diensten leveren aan sekswerkers wel strafbaar is. Dit heeft invloed op het kunnen gebruik maken van diensten van banken, verzekeraars, boekhouders, maar geeft ook problemen voor uitbetaling of sociale bescherming. Er is daarom nood aan een betere toegang tot het zelfstandigenstatuut met de mogelijkheid gebruik te kunnen maken van professionele diensten en de nood om te kunnen werken onder een betaald contract dat de nodige bescherming en veilige omstandigheden biedt.

3. Werken aan de volledige inclusie van de stemmen van sekswerkers in de LGBTI-gemeenschap.

LGBTI sekswerkers hebben altijd deel uitgemaakt van de LGBTI-beweging. Het is belangrijk dat hun plaats ook gezien en erkend wordt en we er samen voor zorgen dat hun stem gehoord wordt, net als alle andere diverse stemmen in de brede beweging gehoord moeten worden. Hiervoor moeten we ook werken aan bewustzijn rond de mensenrechten van LGBTI sekswerkers en het stigma rond sekswerk doorbreken.

Çavaria werkt de komende jaren verder aan het implementeren van deze visie binnen de Belgische context ism onze partners en verenigingen.

[1] https://www.ilga-europe.org/blog/why-we-have-new-policy-lgbti-sex-work

[2] https://ilga.org/sex-work-lgbti-organisations-call-for-decriminalisation. Ook internationale organisaties als UNAIDS delen dit standpunt: https://www.unaids.org/en/resources/presscentre/pressreleaseandstatementarchive/2019/december/decision-northern-territory-australia-decriminalize-sex-work